Obraz kliniczny zespołu psychoorganicznego

Zaburzenia pamięci są najbardziej typowe. Najczulszym wskaźnikiem bywa upośledzenie zdolności zapamiętywania, które da się stwierdzić jako jeden z najwcześniejszych objawów. Z podanych do zapamiętywania pięciu standartowych cyfr (3, 5, 7, 4, 9) chory po krótkotrwałym odwróceniu uwagi nie potrafi powtórzyć więcej jak cztery, trzy i jeszcze mniej, przestawia też ich kolejność. W ciężkich przypadkach, w których   i pojmowanie jest upośledzone, chory nie jest zdolny zapamiętać ani jednej cyfry mimo kilkakrotnego ich wysłuchania. W najcięższych przypadkach nawet bezpośrednie powtórzenie staje się niemożliwe. Stwierdzenie lekkiego upośledzenia zdolności zapamiętywania jest zadaniem trudnym, ponieważ chory może czasem nie zapamiętać podanych mu cyfr wskutek rozproszenia uwagi w stanie wzruszenia, wskutek obojętności wobec badania, braku ambicji, aby badanie wypadło pomyślnie itd. Wszystkie te czynniki trzeba wziąć pod uwagę przy ocenie wyniku badania. W ciężkim zespole psychoorganicznym cierpi i zdolność przypominania, jednakże same zaburzenia zdolności przypominania bez stwierdzalnych równocześnie zaburzeń zdolności zapamiętywania nie mają wartości dowodowej, gdyż zdarzają się nader często                      w sprawach czynnościowych. Przypominanie może też zawieść w stanie fizjologicznego wzruszenia, np. przy egzaminie. U dzieci nie umiejących liczyć nie można się posługiwać testem liczbowym. W praktyce każemy choremu zapamiętać przedmioty leżące na biurku lub wiszące na ścianach i z liczby zapamiętanych przedmiotów wnosimy o stopniu upośledzenia zdolności zapamiętywania. [więcej w: koagulacja na podczerwień, uzdrowisko leczenia sanatoryjnego dorosłych, , warszawa ]