Typ charakteropatyczny zespolu psychoorganicznego móglby

Typ charakteropatyczny zespołu psychoorganicznego mógłby być uważany za poronny, gdyż nie ma tu kompletu objawów. Zazwyczaj organiczne cechy charakteropatyczne idą w parze z obniżeniem sprawności intelektualnej; Zdarza się jednakże, że sprawność intelektualna i czynności pa- mięciowe są na dobrym poziomie, a choroba skupia się wyłącznie lub niemal wyłącznie na charakterze chorego. Powstaje obraz kliniczny do złudzenia przy- pominający psychopatię, z tą tylko różnicą, że zaburzenia charakterologiczne nie są wrodzone, lecz nabyte, powstają mianowicie w następstwie jakiejś cho- roby mózgowej nabytej w przebiegu życia osobniczego. Choroba ta najczęściej pozostawia ślady, umożliwiające rozpoznanie etiologiczne, nierzadko jednak ta- kich śladów nie mą. Nie posługujemy się terminem, M. Bleulera das hirnlokale Psychosyndrom, który w polskim przekładzie brzmiałby: mózgowo-miejscowy zespół zaburzeń psychicz- nych. Termin -ten jest bowiem dwuznaczny: albo może oznaczać zaburzenia psy- chiczne powstałe wskutek uszkodzenia tylko pewnej części mózgu, albo obraz kli- niczny, który symptomatologicznie świadczy o uszkodzeniu czynności tylko określo- nych lokalizacyjnie części mózgu. W tym drugim wypadku musialeby być tego ro- dzaju zespołów dużo, tak jak jest dużo zespołów neurologicznych, po których poznać lokalizację uszkodzenia. Tymczasem z wielu dyskusji toczących się na ten temat wynika, że obowiązuje to pierwsze znaczenie. Stoll (1961) obserwował zachowanie Się i psychikę kotów, które Hess poddawał opisanym wyżej doświadczeniom. Stan psychiczny pooperacyjny nazwalibyśmy w naszym mianownictwie charakteropatią, zmiernl się bowiem w sposób uderzający charakter zwierząt: osobniki poprzednio łagodne i ufne stawały się napastliwe i nieprzystępne przy labilności i skłonności do niedostosowanych reakcji. Inne osobniki poprzednio dzikie, nieśmiałe i nietowa- rzyskie stawały się łagodne i trwale apatyczne, czasem nawet spragnione czułości. Niektóre zatracały zainteresowanie otoczeniem, zajęte sobą pragnęły, by je zostawić w spokoju. Słusznie zwrócono uwagę na podobieństwo zachowania się oper0:v-anych kotów z zachowaniem się ludzi leukotomizowanych lub ludzi, którzy przeszli ence- phalitis lethargica. Opisane zaburzenia nastroju i afektywnej reaktywności były spowodowane ogniskowymi uszkodzeniami rozmaitego umiejscowienia. Podkreślano w dyskusji wielokrotnie, że taki sam obraz psychopatologiczny powstaje przy różno- rakim umiejscowieniu uszkodzeń; das hirnlokale Psychosyndrom jest więc nieza- Ieżny. od lokalizacji, chociaż nazwa sugeruje właśnie lokalizację i tym samym wpro- wadza w błąd. [przypisy: , implanty Warszawa, olejek arganowy do włosów, sklep kolagen ]