Zwyklym nastepstwem zaburzen zdolnosci zapamietywania

Zwykłym następstwem zaburzeń zdolności zapamiętywania i narastającej w związku z tym luki pamięciowej jest dezorientacja w czasie, miejscu, otoczeniu, sytuacji i we własnej osobowości. Tu- taj rówmez zaznacza się określona kolejność. Najczulsza jest orientacja w cza- sie, którą chorzy zatracają czasem w nie bardzo daleko posuniętym procesie otępieniowym. Często zdarza się, że chorzy dzień i miesiąc bieżący dobrze po- dają, lecz mylą się co do roku bieżącego, a przynajmniej zatracają pewność w tym kierunku. Przy dalej posuniętym otępieniu dezorientacja w czasie może , dochodzić do dziesiątków lat, a równolegle z tym chory przestaje wiedzieć, gdzie jest, przestaje rozpoznawać swoje otoczenie i rozumieć sytuację, w której żyje. Orientacja we własnej osobowości (“autopsychiczna”) cierpi tylko w bardzo daleko posuniętych procesach otępieni owych, np. w starczym. Zaburzeń tych nie trzeba mieszać z dezorientacją wskutek omamów i urojeń. 3. Otępienie (dementia) jest objawem wprost patognomonicznym dla zespołów organicznych. Odpowiednikiem jego może być niedorozwój. Niski po- ziom inteligencji jest zawsze sprawą organiczną. Ludzie pracujący umysłowo mogą otępienie pokrywać w czasie badania swoimi wiadomościami fachowymi i wyuczonymi frazesami. Ci, którzy znali chorego dawniej, podają nam często, .że jego sprawność intelektualna obniżyła się. Informatorami naszymi bywają członkowie rodziny, koledzy zawodowi, współpracownicy, przełożeni itd. Bar- dzo często osoby te nie umieją wyrazić, wytłumaczyć, na czym polega zmiana na gorsze. Mimo to opinie takie są bardzo cenne, gdyż są wzięte z życia i nigdy nie należy ich lekceważyć. Dają one czasem więcej niż najbardziej pomysłowe testy. [hasła pokrewne: , kosmetyki organiczne, opieka medyczna, wózki dziecięce ]