Stany upojenia alkoholowego

Stany upojenia alkoholowego mogą zresztą przypominać także inne obrazy psychotyczne: depresję z silnymi tendencjami samobójczymi, stany maniakalne, hebefrenię z rozkojarzeniem itp. Nie ulega więc wątpliwości, że upojenie alkoholowe jest patologicznym zakłóceniem. czynności psychicznych typu ostrej psychozy. W takich stanach zdolność rozumienia znaczenia czynu i kierowania swoim postępowaniem bywa ograniczona, często nawet w stopniu znacznym. Ponieważ jednak działanie , alkoholu na psychikę i skutki tego działania znane są każdemu obywatelowi, prawodawca wprowadził § 2 art. 18 k. k., który zawiera zakaz stosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary, jeżeli odurzenie wynikło z winy sprawcy. Komentarze do kodeksu karnego oparte na orzecznictwie Sądu Najwyższego dostatecznie jasno naświetlają zagadnienie winy w upojeniu alkoholowym. W przestępstwach związanych z nadużyciem alkoholu przeprowadza się ekspertyzę psychiatryczną wtedy,       gdy zachodzi podejrzenie upojenia patologicznego lub jeżeli powstały wątpliwości, czy sprawca z powodu zaburzeń psychicznych niezależnych      od alkoholu miał zniesioną lub w stopniu znacznym ograniczoną zdolność rozpoznawania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem  w stosunku do możliwych skutków spożycia alkoholu. b. Upojenie patologiczne. Stan upojenia patologicznego niczym istotnym nie różni się od znanego klinicznie stanu pomrocznego (obnubilatio) występującego na różnym tle przyczynowym, najczęściej na tle padaczki. Jest więc typową psychozą zamroczeni ową wyzwoloną spożyciem alkoholu. Stan ten uważany jest za reakcję niezwykłą na alkohol,                    jest on wyrazem jakiejś niedyspozycji odbiegającej od normy, a więc natury patologicznej. Z tych względów prawodawca nie traktuje stanu upojenia patologicznego jako odurzenia, które wynikło z winy sprawcy i kwalifikuje ten stan jako niezawiniony (art. 17 § 1 k. k.). [więcej w:  euthyrox skutki uboczne, , badoo olsztyn ]